Modelong istruktural na panataya sa kasanayang pansulat sa Filipino

Abstract

Ang pangunahing layunin ng pag-aaral na ito ay matukoy ang best fit modek sa kasanayan ng pagsulat sa Filipino. Nilalayon din ang pag-aaral na tiyakin ang makabuluhang ugnayan sa pagitan ng mga exogenous na baryabols: pagtatasa sa kasanayan ng pag-aaral,paligirang pagkatuto sa silid-aralan,kasanayan sa pagkatuto at ng endogenous na baryabol na kasanayan ng pagsulat ng Filipino. Ang pananaliksik na ito ay ginamitan ng deskriptibong-korelasyunal na desinyo at modelong panatayang istruktural upang matukoy ang pinakaangkop na modelo para sa kasanayan ng pagsulat sa Filipino. Ginamit ang sample random sampling na tutukoy sa bilang ng mga mag-aaral bawat kampus. Ang mga datus ay hinango mula sa mahigit na apat na raan (400) na mga Senior High School na mag-aaral mula sa ibat ibang strand na nag-aaral sa isang pribadong paaral na may na may dalawang (2) kampus na paaralan ng Davao City. Gumamit ng talatanungang sarbey sa pagkalap ng mga datos.Inilahad sa resulta na ang mga antas ng pagtatasa sa kasanayan ng pag-aara,kaligirang pagkatuto sa silid-aralan,kasanayan sa pagkatuto at kasanayan sa pagsulat sa Filipino ay nasa mataas na antas. Batay sa mga mataas na resulta,malinaw na ipinaliwanag ng exogenous na baryabol na pagtatasa sa kasanayan ng pag-aaral,kaligirang pagkatuto sa silid-aralan,kasanayan sa pagkatuto at kasanayan ng pagsulat sa, Filipino na makikita sa ikalimang (5) modelo na naging pinakaangkop na modelo sa pananaliksik.